Het verhaal: hoe het ontstond
​
Als ouder voelde ik hoe zwaar het soms is om je weg te vinden in het ouderschap. Hoe overweldigend het kan zijn, en hoe eenzaam. Ik merkte hoe andere ouders met dezelfde vragen zaten: “Doe ik het goed?”, “Waar kan ik terecht?”, “Ben ik de enige die hiermee worstelt?”
Tegelijk voelde ik ook iets anders: hoe diep het deugd doet als je even ademruimte krijgt. Een plek waar je niet moet uitleggen, niet moet bewijzen. Gewoon mag zijn, met je kinderen, met je twijfels, met je vreugde en verdriet.
STAM is geboren uit dat idee. Een plek waar ouders en kinderen even mogen landen. Waar je even niks moet, en toch zoveel krijgt: gezelschap, herkenning, rust, een warme blik. Een plek die gedragen wordt door de gemeenschap, voor de gemeenschap.
STAM groeide niet uit een plan op papier, maar uit een gevoel. Een gemis. Een verlangen.
Wat begon als een droom aan de keukentafel, werd langzaam maar zeker werkelijkheid — met hulp van veel mensen die meedroomden.
STAM is niet alleen mijn verhaal. Het is het verhaal van iedereen die gelooft dat we er niet alleen voor staan.
“We leven in een tijd waarin veel mensen zich geïsoleerd voelen, terwijl we eigenlijk sociale wezens zijn. Het spreekwoord ‘It takes a village to raise a child’ is relevanter dan ooit, maar die ‘village’ ontbreekt vaak. STAM wil daar verandering in brengen.”
- Sarah, initiatiefnemer STAM